Talrijke nieuwsgierige Menenaren kwamen het voorontwerp van de nieuwe wegbrug over de Leie bewonderen vorige maand. Die is nodig, want de huidige is te laag voor moderne binnenvaart. Een nieuwe fietsers- voetgangersbrug zal dan weer een belangrijke schakel zijn voor het fietsverkeer in de streek. Matthieu Mallié van ingenieursbureau Ney & Partners, dat de bruggen voor ons ontwierp, combineerde functionaliteit met architecturale schoonheid en in deze Infostroom vertelt hij hoe ze dat klaarspeelden.
Is het de eerste keer dat jullie bruggen als deze ontwerpen?
Bruggen en ruimtes hebben we al vaker gedaan, maar nog nooit met een resultaat dat zoveel impact heeft op de stad. Het rechttrekken en verbreden van de Leie, zal de aanblik van de stad helemaal veranderen. De bruggen maken deel uit van een promenade en een park die langs de waterkant komen te liggen.
Tekenen jullie zo’n ontwerp nog met de hand uit?
De allereerste schetsen wel, ja. Vrij snel produceren we daar een 3D-model van om ons ontwerp verder te verfijnen. Dat model dient als basis om de afmetingen van alle onderdelen te berekenen. Want wat wij tekenen moet natuurlijk ook effectief passen binnen de beschikbare ruimte. Onze projectleider Bart Bols verdiept zich in die berekeningen. Ik als projectdirecteur voor de infrastructuur doe vooral het projectmanagement en daarnaast hebben wij een architect en enkele technische tekenaars in het team. Met Ney & Partners maken we deel uit van een tijdelijke handelsvennootschap, waarin studiebureau SBE het algemeen projectmanagement en de waterbouwkunde opneemt en de landschapsarchitecten van Omgeving de publieke ruimte beheren.
Lijkt het ontwerp dat onlangs is voorgesteld aan het publiek nog op die originele schets?
Dat wijkt er nauwelijks van af. Alleen de totale lengte van de nieuwe wegbrug is langer geworden. Uit technische overwegingen, maar vooral om meer transparantie aan de rand van de rivier te behouden, zodat het niet gescheiden is van de publieke ruimte.
Waarmee moesten jullie rekening houden tijdens het ontwerpproces?
Dat de brug zou opgaan in de publieke omgeving van de oevers. Daarom beschouwen we de brug eigenlijk als een plein. Een brug met bovenstructuur zoals een kabelbrug of een poortbrug zou té dominant aanwezig zijn in het stadsbeeld. Vandaar onze keuze voor een portiekbrug. In dit geval steunt het wegdek op twee V-vormige pijlers. Een ander aandachtspunt was de gebogen vorm. Daardoor past de nieuwe wegbrug naast de bestaande brug en kan het verkeer langs de huidige brug blijven passeren tijdens de werken. Nog dankzij die vorm sluit de brug aan op het bestaande wegennet.
Bezoeken jullie de locatie ook?
Zeker, we willen de geest van de plek voelen. De grootte van de stad, de coherentie van de omgeving, de architectuur … dat willen we allemaal zelf beleven. Alleen is het in dit geval moeilijker, want de veranderingen zullen zo groot zijn, dat die beleving zal veranderen. Heel de waterkant gaat er totaal anders uitzien.
Waar moeten voorbijgangers zeker eens op letten eens de brug er staat?
Op basis van de feedback van bewoners tijdens de infomarkt gaan we het ontwerp nog ietwat veranderen. Vast staat dat de brug geen klassieke onderkant zal hebben. Dat heeft te maken met de aard van het wegprofiel aan de bovenzijde, dat is redelijk technisch, maar kijk dus zeker eens omhoog onder de brug. Wat ook atypisch is voor bruggen, is het asymmetrische wegprofiel. Aan de kant van Frankrijk is het voetpad veel breder, een soort promenade eigenlijk. Daar zal ook een zitbank staan en vanop die plek kan je eens even op de brug blijven stilstaan en genieten van het uitzicht. Het is meer dan een oversteek, het is ook een verblijfsplek. Een laatste bijzonderheid is de verwijzing naar Menen als historische vestingstad. In het metselwerk aan beide oevers waar de brug aan land gaat, is de geschiedenis van Menen als belangrijke vestingstad verwerkt.
Ga je zelf kijken wanneer alles klaar is?
(Lacht) Uiteraard, als je een project van begin tot einde zo aandachtig volgt, wil je dat in levende lijve zien. De brug van Ingelmunster, waar ik ook aan gewerkt heb, ben ik ook gaan bekijken. Al moet ik wel zeggen dat wij zodanig kritisch naar onze eigen projecten kijken, dat wij voornamelijk zien wat er beter had gekund. Je hebt altijd iets in je hoofd en dat doorloopt dan een heel traject. Maar zodra ze er staat, ben je blij dat de brug klaar is, functioneert en het landschapsuitzicht bepaalt.
