Eind dit jaar zal de nieuwe waterkantzone aan de Tweebruggenstraat en de Vrijdomkaai helemaal afgewerkt zijn. De verlaagde kaaien worden samen met een promenade, de nieuwe Hoge Brug en het Moleneiland de blikvangers van het H^Aqua-project. Net als de Harelbekenaren verheugen de werklui zich al op de dag dat ze daar dichtbij het water en onder genot van een frisse dorstlesser kunnen verpozen. Projectleider Kenneth De Visch getuigt hoe zijn team de werken beleeft. “Nu de definitieve contouren zichtbaar worden, merkt de buurt dat hun geduld zal lonen.”
Welke voorbereiding deden jullie alvorens te beginnen werken?
Eerst analyseerden we alle randvoorwaarden en eerdere studies en onderzoeken over het gebied. Op basis van de opdracht, stemden we het bouwproces af bij alle betrokken partijen, waaronder De Vlaamse Waterweg nv en stad Harelbeke. Zodra we alle details hadden uitgeklaard en de bouwvergunning kregen, zijn we begin 2015 ter plaatse gestart.
Wie is ‘we’?
Speciaal voor deze werken bundelen vier gerenommeerde bedrijven hun vakkennis in de tijdelijke handelsvennootschap Leieland. Ikzelf werk bij Jan De Nul NV en samen met ons verzorgt Herbosch-Kiere het bouwkundige aspect van de werken. Aelterman doet de staalbouw en voor de elektromechanica is Engie onze partner. Een hele sterke samenwerking kan ik getuigen.
Wat was voor jullie de grootste uitdaging?
Dat de scheepvaart en de waterbeheersing geen hinder mochten ondervinden. Zeker als je weet dat we met de sluis en de stuw net de twee elementen moesten vernieuwen die daarvoor zorgen (lacht). We hebben dat evenwel elegant kunnen oplossen door een tijdelijke stuw en sluis te bouwen. Dat heeft gewerkt en daar zijn we trots op.
Onlangs verlaagden jullie de oevers. Hoe doe je dat?
Dat is minder ingewikkeld dan het klinkt. Eerst zetten we de werkzone af met stalen planken, zoals een dam. Die bouwkuip zoals wij dat noemen vulden we met zand, zodat we geen last van het water hadden. Aansluitend braken we de oude kaaimuren af en bouwden vervolgens de nieuwe weer op, maar dan lager dan de oorspronkelijke. Eenmaal de lagere kaaimuur verankerd was, verwijderden we de bouwkuip, legden we de bodembescherming aan. De riolering en de verfraaide omgeving deden we vanop het land.
Hoe gingen de omwonenden om met de werken?
Uitermate constructief! En daar geef ik ze een dikke pluim voor, want werken van dergelijke omvang in een stadskern hebben impact op hun dagelijkse leven. We hebben de hinder zoveel mogelijk beperkt en hebben goed gecommuniceerd met stad Harelbeke en de bewoners. Nu de definitieve contouren van de nieuwe oevers zichtbaar worden, begint de buurt zich net als wij op het resultaat te verheugen.
Wat gaan jullie de komende weken en maanden nog doen aan de oevers?
Momenteel zijn we de vispassage aan het aanleggen op het Moleneiland, dat we als eerste zullen afwerken. Het jaagpad tussen de Hoge Brug en het Moleneiland komt als volgende aan de beurt, daarna zetten we de houten voetgangersbrug opnieuw op zijn oorspronkelijke plaats over de oude Leie-arm. Zo werken we alle deelzones stapsgewijs af. Tegen het einde van het jaar zal de stad van haar nieuwe waterkant kunnen genieten.
Waar mogen de Harelbekenaren zich het meest op verheugen volgens jou?
De lage promenade dichtbij het water lijkt mij een aangename ontmoetingsplaats te kunnen worden. Vanop het ruime sluisplateau zullen passanten dan weer een mooi zicht hebben op hoe een schip door een sluis passeert. Als laatste zullen veel mensen blij zijn dat het Moleneiland opnieuw een groene oase van rust zal worden. Dankzij de Bloemmolenbrug zal die ontsnappingsplek met zicht op de stad vlot toegankelijk zijn.
Ga je zelf ook eens verpozen?
Wij hebben de gewoonte om eerst de bewoners hun nieuwe omgeving te laten herontdekken. Later zullen we zelf zeker nog eens langskomen om het resultaat te bewonderen.